“Like father, like sun: HOME GROWN BLUES…”

Richard “RIP LEE” Pryor (°1958) is een voormalig timmerman uit Carbondale (Illinois) én is al sinds 2010 een oldskool blues artiest, die door het leven gaat met als visie: “hoe eenvoudiger de blues klinkt, des te beter…”. Als tiener speelde hij met zijn broer in een lokale R&B band. Niets opzienbarend, want ze zijn de zonen van blues harmonica master James Edward “SNOOKY” Pryor (1921-2006), wat bij blues liefhebbers al enkele belletjes zal doen rinkelen. Richard speelde in 1994 gitaar in een band met zijn vader. In 1996 namen ze het album ‘Mind Your Own Business’ op en toerden ze in Japan.

Zoonlief is blues harpist -zijn stijl is vergelijkbaar met die van zijn vader- en is ook een prima gitarist en zanger. In 1998 debuteerde hij in de studio met een album in eigen beheer ‘Pitch a Boogie Woogie’. Hij schreef toen enkele nummers voor het album en nam toen ook enkele nummers van zijn vader en Sonny Boy Williams op. In 2010 (twee jaar nadat hij op pensioen ging) overleefde hij een soort van bloedkanker. Daarna trad hij zo’n 10 jaar akoestisch op met een “One Man Blues Show”. Het laatste album dat hij opnam (en uitbracht bij Electro-Fi) was ‘Nobody But Me’ (2014), want in 2015 kwam de beenkanker terug. Het was een album met twaalf tracks, met vijf nummers van zijn vader, één nummer van Rice Miller en drie eigen nummers. Momenteel treedt Rip Lee op als trio, met een bassist en pianist.

Over een CD-recensie zei Rip Lee: “I don’t understand the word of this shit but I hope it’s good!!!...”.

‘Sugar Daddy Blues’ is de titel van Sugar Lee Pryor’s nieuwe studio album. Het album opent uptempo met de shuffle, “Stuck On Stupid”. Het is een nummer met wat “Got My Mojo Working”-trekjes, waarin Rip Lee’s harmonica al onmiddellijk de hoofdrol speelt. Daarna bezoekt hij het “Brazilian Brothel”. Zo te horen aan de slide gitaar, is de sfeer in het bordeel uitstekend. De titelsong is een rustig nummer, maar op “Nobody But Me” en de volgende shuffle, “Mess up This Good Thing” gaat het tempo al terug omhoog. “She’s My Little Girl” is zowat de meest opvallende shuffle op het album. Het is door de zang en harmonica een weemoedig, maar erg aanstekelig nummer. Op “Can’t Get Along with Nobody” en “Natural Born Lover Man” rockt de band aardig, “Midnight Moaning” is erg soulvol en met “Quit You Baby” haal je Elmore James in huis. We gaan rustig naar het einde toe met het slepende “Good Good Feelin’” en het hoekige, “Buck Wild” dat dan weer aan “Good Morning Little Schoolgirl” doet denken.

“Immerse yourself in the simplicity of RIP LEE PRYOR's old school harmonica blues on 'SUGAR DADDY BLUES’…” (ESC, Rootstime.be)

Eric Schuurmans

‘SUGAR DADDY BLUES’: tracklist: 01. Stuck On Stupid – 02. Gotta Go – 03. Brazilian Brothel – 04. Sugar Daddy Blues – 05. Nobody But Me – 06. Mess up This Good Thing – 07. She’s My Little Girl – 08. Can’t Get Along with Nobody – 09. Natural Born Lover Man – 10. Midnight Moaning – 11. Wanna Rock You Baby – 12. Quit You Baby – 13. Good Good Feelin’ – 14. Buck Wild | Music/Lyrics: Richard Pryor, or as [noted] | Credits: Richard “Rip Lee” Pryor: vocs, harmonica, guitar & band 

Discography “RIP LEE” PRYOR: Sugar Daddy Blues [2023] | Nobody But Me [2014] | Mind Your Own Business, w/”Snooky” Pryor [1994] |  Pitch a Boogie Woogie [1998] |